اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد گل و بنه های دختری زعفران (crocus sativus l.)

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد گل و بنه های دختری زعفران، آزمایشی در دو سال زراعی 90- 1389 و 91-1390 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش بر اساس دو گونه قارچ میکوریزا شامل 1-glomus mosseae، 2- گونه glomus intraradices، 3- 60 تن در هکتار کود دامی + g. mosseae، 4- 60 تن در هکتار کود دامی + g. intraradices، 5-کود شیمیایی دلفارد، 6- کود زیستی بیوآمینوپالیس و 7- شاهد (بدون مصرف کود) طراحی شدند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از اثر معنی دار تیمارهای کودی بر تعداد و عملکرد بنه های زعفران در سال اول و دوم بود. بر اساس نتایج سال اول، نقش تیمارهای 60 تن در هکتار کود دامی + g. intraradices و نیز کود شیمیایی دلفارد در افزایش معنی دار عملکرد کل بنه های دختری در واحد سطح بیش از سایر تیمارها بود (به ترتیب تا 35 و 46 درصد). بر اساس نتایج سال دوم نیز تیمار 60 تن در هکتار کود دامی + g. intraradices و کود دلفارد در مقایسه با شاهد به ترتیب بیشترین تأثیر را در افزایش معنی دار تعداد گل در متر مربع (به ترتیب تا 70 و 45 درصد) داشتند. نتایج نشان داد که g. mosseae و g. intraradices نقشی در افزایش معنی دار عملکرد گل خشک و عملکرد بنه های دختری زعفران در سال اول و دوم نداشتند. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد که اثر تلقیح میکوریزایی بر عملکرد گل و عملکرد بنه های زعفران تحت تأثیر کمبود مواد آلی خاک قرار می گیرد.